فرض کنید یه روانشناس داره موسیقی گوش میده:
پوران: هرچی تو دنیا غمه مالِ منه/روزی هزار بار دل من میشکنه/دل دیگه اون طاقتها رو نداره/پشت سر هم داره بد میاره
روانشناس از کلماتِ "هرچی"، "دیگه نداره" و "روزی هزاربار" به این نتیجه میرسه که بانو پوران تعمیم بیش از حدّ میکنن و توصیه میکنه که به جای این کلمات از کلماتِ غالباً، گاهی و بعضی استفاده کنن، به این ترتیب بانو پوران بعد از گذراندنِ دورۀ CBT، ترانه رو به این شکل بازخوانی میکنن: گاهی تو دنیا غمها مالِ منه/ بعضی مواقع دل من میشکنه/ دل غالباً طاقت خوبی داره/ هرکسی گاهی کمی بد میاره
کوروس سرهنگ زاده: دیگه عاشق شدن نازکشیدن فایده نداره نداره/ دیگه دنبال آهو دویدن فایده نداره نداره
روانشناس از کلمۀ "دیگه فایده نداره" ، Arbitrary inference و کمال گرایی رو تشخیص میدن و از جناب سرهنگ زاده سوال میکنن که : کوروس جان، چه هدف یا اهدافی در دویدن دنبالِ آهو داری؟ آیا این شیوۀ تفکر در جهت اهدافِ شماست یا در مقابل آن؟! ضمناً کوروس جان تو یه کم کمال گرا هم هستی هااا، مردِ حسابی مگه تو یوزپلنگی که انتظار داری به آهو برسی؟ توصیه میکنم مستند راز بقا رو ببینی
شکیلا: رسوای زمانه منم/دیوانه منم...
روانشناس labeling رو تشخیص میده و سعی میکنه به خانم شکیلا بفهمونه که سرِ پیری، دست از این عاشق بازیهاو برچسب گذاری و لوس بازی ها برداره و به ارزشهای دیگۀ خودش فکر کنه
همایون شجریان: چرا رفتی چرااااا من بی قرارم؟ به سر سودای آغوش تو دارم...
روانشناس: همایون جان بی قراری؟
همایون: نه به خدا، دکتر
روانشناس در حالیکه چشمهاشو ریز کرده به چشمهای همایون زل زده، با یه لبخند شیطانی! به همایون میگه: بی قراری؟طفره نرو...
همایون: نه به خدا... تیم ایران که از آرژانتین باخت دلم گرفت خواستم یه چَه چَهی زده باشم! در اصل منظورم این بود که : چرا باختی چراااا من بی قرارم؟
